dec-2-2011 , geschreven door Pieter en Henriette
Nadat ik pa afgelopen maandag heb gezien, zag hij er nu wel een stuk beter uit. Je kunt natuurlijk goed zien dat hij een flinke operatie ed achter de rug heeft, maar je kunt ook zien dat hij vooruit gaat.
Toen Judith en ik kwamen zat Pa in de rolstoel. Dit was voor Judith ook wat beter, ze viel nu niet flauw, gelukkig maar. Hij had geen infuus meer, want hij was erg lastig te prikken, en hij kreeg de antibiotica nu in tabletvorm. Het been wordt sterker, en hij loopt mbv de verpleging naar de badkamer/wc. Hij was vandaag voor het eerst weer onder de douche geweest, dat was ook een verademing. Lang liggen valt nog niet mee, vooral in de nacht, dan speelt het been toch wel een rol, omdat dat niet zo wil als hij wil.
Ook oefent hij met de fysiotherapie, en die zijn ook erg tevreden. Zij waren echter vandaag nog niet geweest, dus hebben Judith en ik hem maar mbv looprek een stukje op weg genomen. Hij moet erg nadenken bij het verzetten van z’n zwakke been, anders zakt hij door de knie heen. Het kost hem nog erg veel energie, en je ziet het been dan ook vermoeider worden. Zelf is hij daarna ook helemaal uitgeput hoor! Hij kroop daarna in z’n bed om uit te rusten. Het warme eten kwam er toen ook aan. In plaats van de energie drankjes, die hij niet lekker vindt, krijgt hij nu een bakje kwark en makreel per dag. Niet verkeerd! Verder smaakt het eten hem nog niet erg, maar fruit is hij altijd gek op.
We hebben de Ipad ook aan de praat gekregen, en hij is erg nieuwsgierig naar de verhaaltjes, en gaat daar als hij eens even tijd heeft rustig de tijd voor nemen om dat door te lezen. Hij is wel een hele hippe opa. 75 jaar, een blitse Ipad, en snelle schoenen van Lex, ja die zusters vinden hem maar een krasse baas! Dus Lex, ik weet niet of je je schoenen weer terug krijgt! Tja die Ipad Annamarie, wellicht valt hij niet zo op het roze hoesje….. en krijg je hem misschien nog terug.
Toen Judith en ik kwamen zat Pa in de rolstoel. Dit was voor Judith ook wat beter, ze viel nu niet flauw, gelukkig maar. Hij had geen infuus meer, want hij was erg lastig te prikken, en hij kreeg de antibiotica nu in tabletvorm. Het been wordt sterker, en hij loopt mbv de verpleging naar de badkamer/wc. Hij was vandaag voor het eerst weer onder de douche geweest, dat was ook een verademing. Lang liggen valt nog niet mee, vooral in de nacht, dan speelt het been toch wel een rol, omdat dat niet zo wil als hij wil.
Ook oefent hij met de fysiotherapie, en die zijn ook erg tevreden. Zij waren echter vandaag nog niet geweest, dus hebben Judith en ik hem maar mbv looprek een stukje op weg genomen. Hij moet erg nadenken bij het verzetten van z’n zwakke been, anders zakt hij door de knie heen. Het kost hem nog erg veel energie, en je ziet het been dan ook vermoeider worden. Zelf is hij daarna ook helemaal uitgeput hoor! Hij kroop daarna in z’n bed om uit te rusten. Het warme eten kwam er toen ook aan. In plaats van de energie drankjes, die hij niet lekker vindt, krijgt hij nu een bakje kwark en makreel per dag. Niet verkeerd! Verder smaakt het eten hem nog niet erg, maar fruit is hij altijd gek op.
We hebben de Ipad ook aan de praat gekregen, en hij is erg nieuwsgierig naar de verhaaltjes, en gaat daar als hij eens even tijd heeft rustig de tijd voor nemen om dat door te lezen. Hij is wel een hele hippe opa. 75 jaar, een blitse Ipad, en snelle schoenen van Lex, ja die zusters vinden hem maar een krasse baas! Dus Lex, ik weet niet of je je schoenen weer terug krijgt! Tja die Ipad Annamarie, wellicht valt hij niet zo op het roze hoesje….. en krijg je hem misschien nog terug.
No comments:
Post a Comment