Zo, na alle kerstoptredens (we moeten er nog twee) weer even in  de polder wezen kijken. Pa zag er zeker beter uit dan de laatste keer,  maar hij maakte zich wat zorgen over een pijnlijke plek onderhuids bij  z’n litteken. Hij wist ook niet of hij koorts had, dus eerst maar eens  een thermometer wezen halen, en hem het advies gegeven gewoon eens wat  paracetamol ervoor te gebruiken. Tja toen hadden we dus die thermometer,  maar toen was inmiddels (als hij al koorts gehad zou hebben) natuurlijk  wel gedaald door de paracetamol die hij had ingenomen. Voor de  zekerheid toch maar even een afspraak gemaakt met de huisarts, en die  zou toch vrijdagmiddag weer even op huisbezoek langskomen. Dit wetende,  en de paracetamol, knapte pa wel weer wat op. Het lopen gaat echt heel  goed, hij wil ook eigenlijk proberen met een wandelstok rond te stappen  in de huiskamer. Verder heeft hij een goede pedicure behandeling  gekregen, dus die tenen zien er voor de zusters, die hem komen douchen,  ook weer aantrekkelijk uit. Hij slaapt overdag nu wat minder, maar als  hij een poos uit bed geweest is, gaat hij toch weer op bed om uit te  rusten, waar hij dan ook echt aan toe is.
Hij zat vanmiddag even achter de computer te luisteren naar een CD van z’n koor, hij zong zelfs even mee:

Verder ben ik bezig geweest met alle (ruim over de 100) kaarten op te hangen. Geweldig hoor, dat er zoveel mensen aan pa en ma denken.Ook staat het huis vol met bossen bloemen, echt leuk!
Hij zat vanmiddag even achter de computer te luisteren naar een CD van z’n koor, hij zong zelfs even mee:
Verder ben ik bezig geweest met alle (ruim over de 100) kaarten op te hangen. Geweldig hoor, dat er zoveel mensen aan pa en ma denken.Ook staat het huis vol met bossen bloemen, echt leuk!
